Laman

Minggu, 05 April 2015

F.S ^^

“Mendekap Senja”
karya Aulia Fransischa

Tak pantas ku lintasi alam sadar
Walau merentang angan tuk satu pertemuan
Ombak dan kapal pun enggan bertaut
Dengan apa ku harus merajut kembali jejakmu?
Inginku terjang muara cinta…
Inginku kayuh rasa hingga puncak terbitnya
Meski bayangmu lapisi ragaku
Dengan apa ku halau harapan pengembara ini?
Sungguh melafazkan kata suci
Tiada lagi guna bagi pendengaranmu
Tiada lagi sentuh jiwa nan telah hambar
Kemana ku harus memecah langkah?
Kembali ku izinkan satu pelabuhan padamu
Sebelum muara rinduku penat dalam penantian
Sebelum rebah ku mendekap senja
Waktu nan ku pancung dulu
Kini telah ku cabut dalam semi jejakmu
Tatapan nan oleng pada sang dermaga
Jawaban dasar keikhlasan hatimu
Tak gugurkan derasnya tanya diri
Dengan apa ku berkemas?
Penghujung cerita ini menjerit tak usai
Sempat ku sisih perasaan
Demi bertarung belati kata
Mengapa kau tampung ketidakpedulian?
Sesal tiada terkira
Tertatih merangkak harap belas kasih
Wahai sang fajar penabur percik rasa…
Jabatlah rindu ini hendak ku mendekap senja
Rentangkan kasih ini hendak ku mendekap senja
Kobarkan sayang hendak ku mendekap senja
Terbitkan cinta hendak ku mendekap senja
Pada akhir ku berlabuh di pangkuanmu
Bersama dekapan senja nan hakiki.
March 31st, 2015
“geburindu”